Ελληνισμέ…

​

Ελληνισμέ τετράφυλλε του Ελύτη νοητέ μας,

άχρονε κι απαράλλακτε, της γνώσης ήλιε πες μας,

στου χρόνου εσύ πώς περπατάς το άχρονο τριφύλλι,

και ψιθυρίζεις στην ψυχή ελευθερία στα χείλη.

Ελληνισμέ της σπιθαμής και της εξόδου φίλε,

τριακόσιοι σε βαστούν στη γη, στο Μεσολόγγι τόσοι..

Στην ξενιτιά σε διατηρούν, χωρίς να 'χουν προδώσει,

το βλέμμα και το ήθος σου, τα φώτα που έχεις δώσει.

Ελληνισμέ περήφανε, τ' αδέρφια μας θυμήσου,

στης ένωσης την αγκαλιά σα θησαυρός κοιμήσου,

και ξύπνησε με την καρδιά να μας θυμίσεις πάλι,

πως όπου γης είναι πατρίς, ξανά μαζί στα κάλλη…